Jaar: 1999
Regie: George Lucas
Cast: Liam Neeson, Ewan McGregor, Natalie Portman, Jake Lloyd, Ian McDiarmid, Anthony Daniels, Kenny Baker, Frank Oz, Terence Stamp, Ray Park e.a.
Het verhaal:
Wanneer de slechte Trade Federation van plan is om de vredige planeet Naboo te veroveren, moet de Jedi-strijder Qui-Gon Jinn samen met zijn leerling Obi-Wan Kenobi proberen dit te voorkomen. Zij krijgen hulp van de jonge Koningin Amidala, en de Gungan Jar Jar Binks. Tijdens hun avontuur komen ze terecht op de planeet Tatooine, waar ze de jonge Anakin Skywalker tegenkomen. Qui-Gon en Obi-Wan zien in hem een mogelijk Jedi, en willen ‘m gaan trainen.
Het oordeel:
Na zijn regiedebuut THX 1138 had George Lucas een monstersucces met het door hemzelf geschreven Star Wars: Episode IV: A New Hope. Hierna zou het maar liefst 22 jaar duren alvorens hij wederom op de regiestoel plaats nam voor The Phantom Menace. In de tussentijd bleef hij wel actief als scenarioschrijver al heeft hij dit zeker niet hoeven te doen voor het geld.
Ik weet dat ik mezelf op glad ijs bevind maar ik ben nooit een grote fan geweest van het gehele Star Wars universum. Wel heb ik genoten van de originele trilogie en als ik een tijdmachine had ging ik terug naar die ene grote onthulling in The Empire Strikes Back in een tijd zonder spoilers. Toch heb ik de complete waanzin nooit echt begrepen en hoop ik met het herzien van alle delen het gevoel van de diehard fans enigszins te begrijpen. Met die gedachte in het achterhoofd wordt ik er niet geruster op nu ik The Phantom Menace heb herzien. Het is algemeen bekend dat dit (vooralsnog) het minste deel uit de reeks is maar ik loop nu niet bepaald over van enthousiasme om Attack of the Clones te gaan bekijken.
De intenties waren vooraf duidelijk. In The Phantom Menace zouden we kennis maken met een zeer jeugdige Anakin Skywalker alleen lijkt het mij dan niet de bedoeling dat de hele verpakking eromheen ook maar meteen voor de jeugdige kijkers moet zijn. Sommige elementen zijn altijd wel leuk bevonden door de kleinere medemens (Wookies) maar deze episode is vaak net iets te kinderachtig. 90% de schuld van de verschrikkelijke Jar Jar Binks die gigantisch op de zenuwen werkt. Robots die Roger Roger roepen maken het niet veel beter en het gedrag van de betweterige Anakin mocht wat mij betreft ook zo snel mogelijk overboord.
Wat mij daarnaast behoorlijk stoorde is de mate van vaagheid die George Lucas in stand weet te houden ondanks een flinke speelduur van 136 minuten. De focus ligt vanzelfsprekend op Anakin maar toch wel essentiële gebeurtenissen blijven volstrekt onduidelijk. Wat is bijvoorbeeld de noodzaak van Lord Sidious en Darth Maul om zich juist nu kenbaar te maken aan de wereld? En wat is het motief van The Trade Federation om de bewoners van Naboo het leven zuur te maken? Belangrijke vragen die nimmer worden beantwoord en ook in de latere films naar mijn weten niet beantwoord worden.
Er valt erg veel aan te merken op dit eerste deel maar vreemd genoeg blijft het geheel wel genietbaar. Nergens voelt de speelduur te lang aan, sommige scènes zijn werkelijk enerverend (de podrace) en zo nu en dan zijn er wat grappige zaken die doel weten te treffen. Voor een groot deel wordt The Phanton Menace gered door de verbluffende special effects die 16 jaar na dato nauwelijks aan kracht hebben ingeboet. De onderwater wereld van Jar Jar, de ruimtegevechten en de podrace zien er erg tof uit. In Darth Maul vond men verder ook een prima schurk maar ik ervaar het tegelijkertijd ook als een heel groot gemis dat hij geen grotere rol kreeg. Het had het niveau zeker wel op kunnen krikken.
Gelukkig vonden de makers in Liam Neeson en Ewan McGregor goede acteurs die uitstekend gestalte geven aan de meester Qui-Gon Jinn en zijn leerling Obi-Wan Kenobi. De interactie tussen beide heren is goed en waar Neeson kalm acteert ontstaat bij McGregor de indruk dat je echt met een groentje van doen hebt. Een rol die hem in deel II en III meer gegoten zat. Jake Lloyd heeft de pech dat zijn Anakin een verschrikkelijk personage is en je krijgt er gewoon een hekel aan al moet worden gezegd dat dit niet volledig te wijten is aan Lloyd. Natalie Portman is verder prima als Queen Amidala en is Ray Park subliem als Darth Maul.
Rating:
6.5 / 10