Jaar: 1985
Regie: Joel Schumacher
Cast: Emilio Estevez, Rob Lowe, Andrew McCarthy, Demi Moore, Judd Nelson, Ally Sheedy, Mare Winningham
Het verhaal:
Nog niet zo lang afgestudeerd, maken zeven vrienden kennis met het echte leven. Ieder heeft zo zijn eigen problemen, maar als vrienden lossen ze die doorgaans samen op. Leslie en Alec proberen hun relatie te redden. Wendy is nog steeds maagd en verliefd op Billy, die echter een rokkenjager én getrouwd is. Kevin houdt iets geheim en Kirby valt weer als een blok voor een knappe studente medicijnen waar hij ooit één keer mee uit is geweest. De mooie Jules heeft een affaire met haar baas en denkt door drugs te gebruiken en geld te lenen haar problemen wel te boven te komen.
Het oordeel:
Met tot de verbeelding sprekende titels als Flatliners (1990), Falling Down (1993) en A time to Kill (1996) lagen Joel Schumacher’s hoogtijdagen in de nineties. In 1981 maakte hij zijn regiedebuut met The Incredible Shrinking Woman maar wist zich vier jaar later in de kijker te spelen met St. Elmo’s Fire.
Iedereen zal het gevoel wel herkennen van een film die je als een topper beschouwt om er jaren later achter te komen dat het eigenlijk niet zo’n goede titel betreft. Voor mij is St. Elmo’s Fire het voorbeeld hiervan want waar ik altijd wel de charme heb kunnen waarderen van de afgestudeerden die vast willen houden aan hun jeugd, heb ik me nu bij de zoveelste kijkbeurt zit te irriteren aan de manier waarop alle 7 hoofdrolspelers evenveel screentime moeten krijgen. Dit wordt gedaan aan de hand van diverse verhaallijntjes waarbij de één uiteraard interessanter is dan de ander. De minder boeiende personages zijn teveel in beeld en dat gaat ten koste van het niveau. St. Elmo’s Fire staat geclassificeerd als een Bratpack film maar is toch wel een heel stuk minder als The Breakfast Club (1985).
Niet alle personages komen goed uit de verf maar het stoort tevens dat het geen realistische afspiegeling betreft van de jeugd in de jaren ’80. Nu hoeven er wat mij betreft niet alle nationaliteiten vertegenwoordigd te zijn maar de personages die iedere avond in St. Elmo’s Fire hangen zijn yuppies die allemaal in riante onderkomens leven en in dure auto’s rondrijden. Dit maakt hun eerder karikaturen dan personages met wie de kijker zich zou moeten identificeren. Hoewel sommige problemen die het hoofd moeten worden geboden serieus van aard zijn (drugsgebruik, armoede) sturen de makers wel aan op een veilig einde waarin alles weer koek en ei is. Tamelijk onrealistisch als je ziet wat voor strubbelingen sommigen onderling hebben gehad.
Al het bovenstaande kan op de zenuwen gaan werken maar uiteindelijk leidt het geheel tot een kijkervaring die wel de moeite waard is. De 80’s-sfeer is namelijk prima vertaald en geholpen door een waanzinnig goede soundtrack voelt St. Elmo’s Fire als tijdsdocument authentiek aan. Doordat er niet al te diep wordt ingegaan op de problemen die balanceren tussen een onbeantwoorde liefde en geldproblemen wordt de toon nooit te zwaarmoedig en kunnen we gezien de happy endings ook spreken van een luchtige prent. Verder zorgt de jonge, frisse en enthousiaste cast voor de rest en is het altijd wel leuk om vertrouwde gezichten in hun begindagen aan het werk te zien.
Het zijn dan ook niet de minste namen waar Joel Schumacher een beroep op kon doen. Emilio Estevez die indertijd meer bekendheid genoot dan zijn broer Charlie Sheen heeft wel de meeste vreemde rol als Kirby, de vasthoudende rechtenstudent die zo hopeloos achter ene Dale aanzit dat het bijna neigt naar stalking. Ook Demi Moore laat niet de beste indruk achter als de naïeve Jules die zich in de problemen blijft werken. Te theatraal neergezet en daardoor niet overtuigend genoeg. Betere rollen zien we van Rob Lowe als wildebras Billy die nog steeds leeft als een student en weg rent voor iedere verantwoordelijkheid. Ook Ally Sheedy en Judd Nelson zijn goed op dreef als geliefden waarvan de mannelijke helft het niet zo nauw neemt met de ongeschreven regels van een relatie. Het meest interessante personage wordt vertolkt door Andrew McCarthy als de heimelijk verliefde Kevin die een geheim met zich mee draagt.
Rating:
6.6 / 10
Jaar: 1992
Naar De Film 