Jaar: 2013
Cast: Kevin Spacey, Robin Wright, Kate Mara, Michael Kelly, Corey Stoll, Sakina Jaffrey, Michael Gill, Mahershala Ali, Nathan Darrow e.a.
Het verhaal:
Het geslepen en genadeloze congreslid Francis Underwood en zijn vrouw Claire wijken nergens voor terug om alles te bemachtigen. Dit verdorven politieke drama dringt diep door in de duistere wereld van hebzucht, seks en corruptie in het hedendaagse Washington.
Het oordeel:
We zagen het al eerder dat toonaangevende filmregisseurs hun werkgebied uitbreiden naar dat van de TV series. Neil Jordan (The Borgias) Michael Mann (Luck), Martin Scorsese (Boardwalk Empire) en Frank Darabont (The Walking Dead) zijn zomaar enkele voorbeelden. Aan dit rijtje mogen we David Fincher (Gone Girl, Fight Club) nu ook toevoegen.
Voor de camera’s zien we tegenwoordig ook steeds meer Hollywoodacteurs verschijnen en de combinatie van David Fincher en Kevin Spacey is wat wij noemen een voltreffer. Fincher regisseerde de eerste twee afleveringen en treed op als executive producer maar zijn signature is vanaf het begin al duidelijk aanwezig. Heerlijk gewaagd is bijvoorbeeld de manier waarop Francis zich tot de kijker richt. Het is een merkwaardig stijlmiddel dat we vaker hebben zien mislukken maar in House of Cards lijkt het precies te passen. Hieraan wordt een extra dimensie toegevoegd doordat je als kijker deelgenoot wordt van Underwood’s masterplan en gniffel je hard om diens vileine commentaar. Dee kille en onderbelichte vertrekken (huize Underwood) verraden tevens de stempel van Fincher.
Wie het vermoeden heeft dat dit een stoffige serie met langdradige dialogen is zal bedrogen uit komen want House of Cards bied eersteklas vermaak. Hiervoor is men zeer grote dank verschuldigd aan de scriptschrijvers die het aandurfden om van het eerste seizoen 13 afleveringen te creëren die zich het beste laat beschouwen als één lange speelfilm. In een tijd waarin veel series iedere episode een nieuw onderwerp aansnijden voelt dit als een zeer welkome afwisseling. Nog meer ben ik onder de indruk van de werkelijk fantastische dialogen die met veel vaart, messcherp en voorzien van een tikkeltje humor op de kijker worden afgevuurd. Ondanks dat de serie zich volledig focust op Francis zijn er aan verhaallijnen geen gebrek en het is werkelijk een genot om te zien hoe een bepaalde actie wordt verricht en dat dit later het ontbrekende puzzelstukje blijkt te zijn.
Voor een serie die zich zo focust op één hoofdpersonage is het cruciaal dat men hiervoor de geschikte acteur vind. Hollywoodveteraan Kevin Spacey was alweer bijna van de radar verdwenen maar maakt met zijn vertolking van Francis Underwood een legendarische comeback. Hij is de ideale acteur die moeiteloos weet te overtuigen als de bijzonder intelligente senator die zijn collega’s altijd een stap voor lijkt te zijn. Vastberaden, zo vals als een hond maar al zijn verraderlijke acties zijn voorzien van de nodige stijl. Je juicht voor dit personage ondanks dat het een verdorven individu is die niets en niemand ontziet om de absolute top te bereiken en dat kan als een groot compliment worden gezien aan het adres van Spacey.
Spacey is echter niet de enige acteur die indruk weet te maken want ook Robin Wright is uitermate sterk als zijn filmvrouw Claire die er tevens een verwerpelijke moraal erop nahoudt. De journaliste waarmee Francis vanaf het begin de samenwerking aan gaat wordt vertolkt door Kate Mara maar naarmate de afleveringen vorderen begon dit personage wat irritatie op te wekken door de omslag van haar standpunt. Michael Kelly en Corey Stoll zijn zeer goed op dreef als respectievelijk Underwood’s rechterhand Doug Stamper en Peter Russo. House of Cards herbergt ook op acteergebied zoveel kwaliteit dat qua performance niemand echt uit de toon valt. Het enige verwijt wat je de makers zou kunnen maken is dat het eerste seizoen wel erg open eindigt. Gelukkig kan ik nu meteen door met het 2e seizoen maar gaat dit zien; House of Cards: Seizoen 1 nadert de perfectie. En dat zeg ik zelden….
Rating:
9.2 / 10
Jaar: 2014
Naar De Film 