Jaar: 2014
Regie: Peter Lepeniotis
Cast: Will Arnett, Brendan Fraser, Liam Neeson, Katherine Heigl, Stephen Lang, Maya Rudolph, Jeff Dunham e.a.
Het verhaal:
Het verhaal speelt zich af in het fictieve stadje Oakton in de jaren vijftig. Het volgt de belevenissen van de ondeugende eekhoorn Surly en zijn rattenvriend Buddy. Nadat ze uit het park verjaagd zijn en in de stad belanden, plannen ze samen een overval op een notenwinkel. De misdaad loopt echter uit de hand en het duo raakt betrokken bij een bankoverval.
Het oordeel:
De 11 minuten durende short Surly Squirrel (2005) zal door weinigen gezien zijn maar toch zagen de producenten de potentie om het uitgangspunt om te zetten in een avondvullende animatiefilm. Regisseur Peter Lepeniotis mocht op herhaling en kreeg hiervoor een aardig budget van $ 42 miljoen tot zijn beschikking.
Dat de film maar liefst 1 jaar en 3 maanden na de Amerikaanse release in de Nederlandse bioscopen verschijnt is meestal geen goed teken. Toch overgehaald door het enthousiasme van mijn zoontje stapte ik wel met enige tegenzin de bioscoopzaal in. Gelukkig waren mijn verwachtingen dermate laag dat ik The Nut Job achteraf als een aardig tussendoortje kan bestempelen maar het moge duidelijk zijn wat er mis is met deze animatiefilm die er in ieder geval visueel erg goed uit ziet.
Het uitgangspunt van de originele short is summier en dit is niet goed omgezet naar een film. Het verhaaltje waarin de dieren uit het stadspark een roof plannen op een notenwinkel klinkt in theorie als een basis voor een leuke heistmovie met een knipoog voor de volwassenen. In de praktijk blijkt het scenario flinterdun en worden er allerlei randzaken ingestopt om de speelduur van 85 minuten vol te maken. Zeker wanneer de dieren het echt aan de stok krijgen met de criminele medemens bekruipt je het gevoel of dat dit soort taferelen wel in een film als The Nut Job thuis horen. Daarnaast duren enkele scènes ook gewoon te lang. De aanloop naar de verbanning van het belangrijkste personage en de jacht die de hond maakt op het tweetal zijn maar enkele voorbeelden.
Veel creativiteit valt er ook niet te bespeuren qua personages want de makers spelen wel erg gretig leentjebuur bij meer succesvolle animatiefilms. Een avontuur met een eekhoorn kan haast niet aan een vergelijking ontkomen met Over the Hedge (2006) maar sommige dieren lijken rechtstreeks uit die film te zijn gewandeld. Het meest schaamteloze voorbeeld is de zwijgzame Buddy. Probeer maar eens niet aan Pixar’s Ratatouille (2007) te denken. Beide genoemde films zijn alweer een paar jaartjes oud en ook hierin schuilt het probleem van The Nut Job. Qua animatiefilms zijn de kijkers verwend geraakt. Had deze film gemaakt in één van beide jaren en deze was heel wat positiever ontvangen. The Nut Job heeft gewoon de boot gemist en dat blijkt ook wel uit het feit dat de gedateerde hit Gangnam Style veelvuldig uit de speakers klinkt.
Maar het moet toch worden gezegd dat dit allemaal kritiekpunten zijn waar de doelgroep maling aan zal hebben. Die zijn niet geïnteresseerd in een gebrek aan creativiteit en willen vermaakt worden. In dat opzicht moet je het de kijkers nageven dat ze daar nog best ver mee komen. Waar vele oudere kijkers zich groen en geel zullen ergeren en de soms veel te aanwezige personages zullen kinderen zich hier goed mee kunnen vermaken. Ook op komisch gebied zijn dezelfde kinderen beter gewend en The Nut Job leunt zwaar op de fysieke grappen. Een mol die niets ziet en al rennend tegen een hek knalt, Surly die een vogel van de telefoonlijn schopt, de bevers die boeren en scheten laten alsof het een nationale sport betreft. Afgaande op de enthousiasteling naast me in de bios kan ik concluderen dat de € 5 voor het toegangskaartje toch nog goed besteed was.
Rating:
6.0 / 10