Jaar: 2014
Regie: Dan Gilroy
Cast: Jake Gyllenhaal, Rene Russo, Bill Paxton, Riz Ahmed e.a.
Het verhaal:
Los Angeles. Lou Bloom (Gyllenhaal) is een gedreven jongeman die wanhopig op zoek is naar een baan. Hij ontdekt de snelle wereld van misdaadverslaggeving in de Amerikaanse miljoenenstad en worstelt zich al snel tussen de die-hard freelance journalisten die auto-ongelukken, branden, moorden en andere chaotische toestanden filmen voor de vele nieuwsstations in de stad. Als ‘nightcrawler’, iemand die de politieradio continu in de gaten houdt en hoopt op slachtoffers, doet Lou er alles aan om snel geld te verdienen. Zijn materiaal slaat aan bij tv-veteraan Nina (Russo), maar tijdens zijn zoektocht naar nieuws vervaagt de grens tussen toeschouwer en deelnemer en wordt Lou al snel de ster van zijn eigen verhaal.
Het oordeel:
Dan Gilroy verdiende in Hollywood zijn sporen als scenarioschrijver van producties als Freejack (1992), Two for the Money (2005), Real Steel (2011) en The Bourne Legacy (2012). Voor Nightcrawler pende hij niet alleen het script neer maar deze titel betekent ook Gilroy’s regiedebuut. En wat voor één!
Er valt wat te zeggen over de kwaliteit van de vier hierboven genoemde titels want het zijn niet de beste films die we voorbij hebben zien komen. In dat opzicht weet Dan Gilroy ditmaal een onvergetelijke indruk te maken want zijn Nightcrawler is een instant classic. Het is lang geleden dat ik halverwege de speelduur geen flauw benul had van welke richting het verhaal op zou gaan. Het scenario is geen breinbreker maar zuigt je mee, houdt je stevig vast en maakt de onderhuidse spanning intens voelbaar. Als kijker besef je maar al te goed wat voor gevaren Lou loopt en zit je vaak met je mond open van verbazing naar het scherm te kijken vanwege de risico’s die de hoofdpersoon neemt.
Zeer geraffineerd is ook de allesbepalende climax waar de spanning op het scherpst van de snede is. Zonder de ontwikkelingen prijs te geven had ik hier eveneens een aantal momenten dat ik zat te gissen naar de afloop en dat overkomt me zelden. Het enige verwijt dat je de makers eventueel zou kunnen maken is dat het middenstuk een tikkeltje korter had gemogen waardoor het tempo erin zou blijven. Het camerawerk van Robert Elswit (The Bourne Legacy, Mission: Impossible Ghost Protocol) is niets minder dan fenomenaal. Zelden werd nachtelijk Los Angeles zo sfeervol in beeld gebracht maar de liefhebbers worden tevens getrakteerd op onconventionele camerastandpunten terwijl in andere scènes de camera erg dicht op de huid van de personages zit.
Maar meer nog dan om de fantastische regie, het uitmuntende scenario en het fenomenale camerawerk gaat Nightcrawler de boeken in als een absolute tour de force van hoofdrolspeler Jake Gyllenhaal. Hij zet hier wellicht zijn beste rol neer uit zijn toch al imposante carrière. Gyllenhaal bracht eigen input mee naar de set en hij wilde voor zijn optreden 10 kilo afvallen omdat hij zijn personage zag als een hongerige coyote. Het resultaat is een haast onherkenbare Gyllenhaal die er verre van aantrekkelijk uit ziet.
Zijn Lou Bloom is een bijzonder onsympathieke protagonist die welbespraakt is maar waarmee alle positieve eigenschappen wel benoemd zijn. Lou is een narcistische, manipulatieve eenling die alle eigenschappen van een psychopaat vertoont. Dat noemen we even fascinerend als afstotend. Maar de protagonist is niet de enige met een discutabele moraal. Zo is er redactrice Nina die alles doet voor de kijkcijfers en over de grenzen van het toelaatbare gaat. Nina wordt verder prima vertolkt door Rene Russo (de vrouw van Dan Gilroy) terwijl sympathie voor Bill Paxton’s vertolking van een concurrent ook ver te zoeken is. Alleen de rechterhand van Lou kan op de sympathie van de kijker rekenen en Riz Ahmed vertolkt hem uitstekend.
Rating:
8.3 / 10
Jaar: 2015
Naar De Film 