Flesh and Bone: The Complete Series

Jaar: 2015
Creator: Moira Walley-Beckett
Cast: Sarah Hay, Ben Daniels, Emily Tyra, Irina Dvorovenko, Damon Herriman, Josh Helman

Het verhaal:
“Flesh and Bone” draait rond Claire, een balletdanseres met een uitgesproken duister verleden die bij een prestigieus New Yorks balletgezelschap gaat dansen. Deze donkere, rauwe en complexe serie legt niet alleen genadeloos de conflicten achter de glamoureuze facade van de balletwereld bloot, maar vindt ook een rijke voedingsbodem in het inherente drama van New York. Het oordeel:
Op het gebied van TV-series heeft HBO een geweldige reputatie. De laatste jaren is de kijker verwend met ijzersterke series maar ik vroeg me af of dat een thema waar ik niets mee heb mij ook kon interesseren. Naar de Film begeeft zich in de wereld van het ballet.

Persoonlijk zie ik mezelf helemaal niet als een puriteinse moraalridder maar de laatste tijd stoor ik me met enige regelmaat aan de hoeveelheid bloot die Starz in haar pilots propt. Het is in mijn beleving een geforceerd gebaar dat ze veel verder kunnen gaan dan netwerkshows maar soms is het too much. In het geval van Flesh and Bone helemaal aangezien de nymfomane kamergenote van Claire tot tweemaal toe in vol ornaat in dezelfde seksuele posities terug te vinden is.

Dit zegt verder echter niets over de kwaliteit van deze 8-delige miniserie waarvan de productiewaarden zeer verzorgd ogen. De lat ligt gezien de reputatie van Starz / HBO hoog en in dat opzicht stelt de serie ook niet teleur. Met een ongelooflijk goed oog voor detail herbergt Flesh and Bone een aantal prachtige shots die niet zouden misstaan op een wit doek in een kunstgallerij. In de climax is er natuurlijk het optreden waar zo lang naar toe wordt gewerkt maar tussendoor is bijvoorbeeld een scène in een stripteasetent schitterend in beeld gebracht. Maar ook een confrontatie zich in een winters landschap afspeelt onder een brug staat voorlopig nog wel op mijn netvlies gebrand.

Twee van de drie showrunners hebben diepe wortels in de wereld van het ballet en de serie wordt gecomplimenteerd vanwege de authenticiteit. Als de getoonde gebeurtenissen inderdaad grenzen aan de realiteit dan is het beroep van balletdanseres er één waar je nu niet bepaald jaloers op hoeft te zijn. Flesh and Bone toont harde tot gruwelijke beelden die voornamelijk voortkomen uit uiterst lomp gedrag. Denk hierbij aan het ontzeggen van het vieren van Thanksgiving tot een optreden voor de maffia terwijl close ups van een loszittende teennagel eveneens niet worden geschuwd.

Je weet dat je naar een goed geschreven serie zit te kijken wanneer je beseft dat je stilaan juicht voor protagonisten die er een verderfelijke moraal op na houden. Directeur Paul Grayson is zo’n personage die er op uit lijkt te zijn om constant iemand te schofferen. Gaat een danser niet in op zijn avances dan wordt deze direct vervangen door een ander. Seks en tegelijkertijd een telefoongesprek voeren is voor hem heel normaal en het uitlenen van zijn prima ballerina om de sponsor tevreden te stellen is al helemaal iets waar hij zich niet druk om maakt. Het meeste ontzag is er dan nog wel voor het feit dat de makers het aan hebben gedurfd om hoofdpersonage Claire wel heel verderfelijke dingen te laten doen op liefdesgebied… en er nog mee weg komen ook.

Om de vele dansscènes geloofwaardig over te brengen is er voor het overgrote deel gebruik gemaakt van onervaren acteurs en actrices die in het dagelijkse leven ook actief zijn als balletdansers. Voor een serie van deze omvang een heel gewaagde gok maar dan wel één die wonderwel goed uit pakt. Na een erg moeizaam verlopen selectieprocedure vond men in Sarah Hay een geschikte hoofdrolspeelster. Van haar gaan we hopelijk als actrice nog meer horen want ze weet een wat eendimensionaal karakter genoeg bagage mee te geven. Een andere zeer bepalende rol is er voor Ben Daniels als directeur Grayson, toch wel één van de leukste bad guys in lange tijd.

Gezien de relatief kleine doelgroep zou het volgens de makers te duur zijn geweest om deze miniserie een vervolg toe te kennen. Dat kun je als een gemis ervaren maar aangezien dit al vrij vroeg bekend was worden de plotlijnen wel min of meer goed afgerond. Er zit wel een kleine cliffhanger aan het eind maar dat is verder niet storend.