Kung Fu Elliot

Jaar: 2014
Regie: Matthew Bauckman & Jaret Belliveau

Het verhaal:
Elliot “White Lightning” Scott wil graag de eerste actieheld van Canada worden met zijn low-budget actiefilm “Blood Fight”. Deze documentaire bevat twee jaar van het leven van Eliott Scott, zijn vrouw Linda en de rest van de cast. Het oordeel:
Je hebt titels op Netflix staan waarbij het onduidelijk is hoe deze aan een slechte rating komen. De Filmkijker merkte het al op in zijn eigen recensie van Kung Fu Elliot en Be Cool, Sodapop wijdde er recent nog een artikel aan. Ik ben dus niet de enige die het opvalt en het is maar goed dat ik nooit af ga op deze waarderingen. Het zou betekenen dat ik de met slechts 1 ster gewaardeerde Kung Fu Elliot had moeten missen.

Titelheld Elliot heeft de droom om de eerste Canadese actieheld te worden en de motivatie hiervan aan het begin van deze documentaire is vrij aanstekelijk. Met zijn pafferige voorkomen en naïef gedrag heb je als kijker wel direct door dat er iets niet in de haak is. Elliot mag dan wel een enorme liefhebber zijn van actiefilms en vechtsporten maar erg soepel zijn eigen bewegingen nu niet bepaald. Gehuld in een Chuck Norris T-shirt en met een filmcollectie met belachelijke titels heeft Elliot zelfs wat aandoenlijks maar deze sympathie te komen.

Zodoende teert hij op de zak van zijn vrouw Linda en wil de dromer zich alleen maar bezig houden met het productieproces van zijn derde actiefilm Blood Fight. Niet dat Elliot overigens op dit gebied veel presteert want ook het camerawerk en de montage komt voor rekening van Linda die veel frustraties heeft over de lakse houding van Elliot (de scène over de plannen van een huwelijksaanzoek is veelzeggend).

Kung Fu Elliot is een luchtige docu waarin veel te lachen valt. Soms uit medelijden maar ook vanwege plaatsvervangende schaamte. Hilarisch zijn bijvoorbeeld fragmenten van zijn eerdere films met de tot de verbeelding sprekende titels They Killed My Cat en Stalker and the Hero. Extreem low budget producties die opgenomen zijn met de camcorder en waarbij siervuurwerk gebruikt wordt als special effect. Het geeft de B-film weer een geheel nieuwe dimensie. Anderzijds zijn het de relatieperikelen van Elliot en Linda die vermakelijk zijn waarbij de laatste uitblikt in het geven van onversneden satirisch commentaar. De randfiguren die meelopen in Elliot’s films zijn al even merkwaardig en doen je eveneens meerdere malen verbazen.

Filmmakers Matthew Bauckman en Jaret Belliveau hebben gedurende twee jaar materiaal geschoten en zijn helemaal vertrouwd geraakt met Elliot en Linda. Erg begaan met het tweetal lijken Bauckman en Belliveau niet te zijn aangezien zij zelf een aandeel hebben in het dramatische slotstuk waarin de verwikkelingen zich in rap tempo voltrekken. Hiermee treden de documentaire makers op de voorgrond waarbij bij mij de vraag rijst of dat Kung Fu Elliot niet eerder een mockumentary is geweest. De uitkomst van een klein onderzoekje op internet wijst uit dat hier geen sprake van is maar hoe het ook zij; Kung Fu Elliot staat garant voor een avondje vermaak en is ideaal kijkvoer voor wanneer je zin hebt in iets luchtigs.