De vijf zintuigen Blogathon

 

De vraag kwam van Nosta of dat andere filmgerelateerde bloggers mee wilden doen met het leuke initiatief van de Blogathon. Aangezien ik wel een liefhebber ben van dit initiatief wilde ik hier graag aan mee doen.

In deze editie staan onze zintuigen zien, horen, ruiken, voelen en proeven centraal. De bedoeling is dat eenieder beschrijft welke associatie men hier mee heeft.

Kijk vooral ook eens bij andere deelnemers zoals De Filmkijker, Filmliefhebber, De Protagonisten en Be Cool, Sodapop.

Ook meedoen met de Vijf zintuigen Blogathon? Lees hier Nostra’s guidelines.

Bijgaand mijn bijdrage aan deze Blogathon.

Zien
Het kijken naar een film is zien maar dat is een heel erg voor de hand liggende associatie. Bij zien denk ik vooral aan de magie van film en in het bijzonder hoe ik betoverd ben geraakt door het medium. Mijn eerste bioscoopervaring met een re-release van Peter Pan (1953), ik was kapot van verdriet door de schijndood van E.T. (1982), met mijn moeder naar de eerste ‘grote mensen film’ Ghost (1990), mijn verjaardagsfeestje dat ik in de bios doorbracht met Jurassic Park (1993), met een vriendinnetje – en dus zonder ouders! – naar Free Willy (1993) en de eerste film die ik met mijn vrouw keek in ons nieuwe huis The Dark (2005).

Horen
Bij het zintuig horen denk ik aan musicals maar nog meer aan betoverende soundtracks. Hoewel ik niet zoveel luister naar soundtracks als dat ik zou willen heb ik altijd een zwak gehad voor maestro Ennio Morricone. Inmiddels heeft de beste man maar liefst 529 credits achter zijn naam staan en het meest memorabel voor mij is de betoverende en herkenbare muziek van films als The Good, The Bad and The Ugly (1966), Once Upon a Time in the West (1968), Novecento (1976), Once Upon a Time in America (1984), The Mission (1986), The Untouchables (1987) en Cinema Paradiso (1988). Maar deze lijst kan ik eindeloos aan blijven vullen!

Ruiken
Onmiskenbaar verbonden bij een bezoek aan de bioscoop is de heerlijke geur van versgebakken popcorn. Tegenwoordig helaas niet meer herkenbaar omdat de plaatselijke bioscoop (Pathé) louter gebruik maakt van voorgebakken, ingepakte en daarna verwarmde popcorn. Denk aan ruiken in het geval van een film en je moet onherroepelijk aan de haast logische keuze Perfume: Story of a Murderer (2006) denken. Misschien is dit wel de lastigste zintuig om te koppelen aan filmtitels.

Voelen
Bij voelen moet ik vooral denken aan de vele onmogelijke, onbeantwoorde liefdes en platonische relaties die me altijd hebben weten te ontroeren. Ennis en Jack in Brokeback Mountain (2005), de naamloze man en vrouw in Once (2006), Robbie en Cecilia in Atonement, Mary and Max in de gelijknamige animatiefilm (2009), De onbeantwoorde liefde van Tom in (500) Days of Summer (2009) en Theodore en Samantha in Her (2013).

Proeven
De associatie bij proeven is eten. Denk aan de combinatie eten + film + recente films en je komt snel uit bij Chef. Die Cubaanse broodjes zien er dan ook meer dan smakelijk uit. Maar ik denk ook met weemoed terug aan de Charlotte Russe uit Once Upon a Time in America (1984), de Baby Ruth uit The Goonies (1985),  de bonbons uit Chocolat (2000), de cola-chocolade saus uit Eden (2006), de Ratatouille uit de gelijknamige film en Freddy’s spareribs uit House of Cards (2013). Er is echter maar één titel die direct bij me te binnen schoot bij het zintuig en dat is de documentaire waarin mijn lievelingseten sushi centraal staat: Jiro Dreams of Sushi (2011).