Slechtste films: Nr. 25-21

Geïnspireerd door de zowat meest actieve filmblogger Nostra die momenteel bezig is met het presenteren van zijn Top 100 dacht ik dat het leuk zou zijn om de omgekeerde weg te bewandelen.

In de 33 jaar dat ik rondloop op deze aardbol heb ik namelijk genoeg misbaksels gezien om een Bottom 25 samen te stellen. Met gepaste trots presenteer ik hierbij de slechtste 25 films die ik ooit heb mogen aanschouwen en om de de spanning er een beetje in te houden tellen we in deze eerste post af van plaats 25 naar 21.

# 25
American Ninja 4: The Annihilation
Wanneer ik als klein kind met mijn ouders op bezoek ging bij mijn oom en tante lag daar steevast dezelfde VHS tape (oh sentiment) klaar met daarop de films American Ninja en Rocky IV. Beide films heb ik indertijd helemaal grijs gedraaid. De American Ninja franchise heeft nimmer een goede film opgeleverd maar voor deel 4 waren mijn verwachtingen hoog omdat hierin Michael Dudikoff, de echte American Ninja, terug zou keren. Niet de slechtste film uit de franchise maar de teleurstelling was groot toen ik blauwe, gele, rode en groene ninja’s door het scherm zag springen. En waarom maakt Joe een zwaard om deze nooit te gebruiken?!

# 24
Daddy Day Camp
De notering van deze film is voornamelijk te danken aan de aanwezigheid van Cuba Gooding, Jr. wiens acteerwerk ik werkelijk haat wanneer hij zich begeeft op het gebied van comedy. Daddy Day Care met Eddie Murphy was tevens geen hoogvlieger maar deze sequel is voorspelbaar, ontzettend flauw, veel te Amerikaans en te zoetsappig. Te vergelijken met het eveneens tenenkrommende Ernest Goes to Camp alleen zou Jim Varney een Oscar moeten krijgen als je dit zou vergelijken met het barslechte optreden van Cuba Gooding, Jr.

# 23
Baby Geniuses
Een komedie waarin volwassenen bezig zijn om de babytaal te kraken. Je leest het goed maar de uitwerking is nog idioter dan de synopsis zou doen vermoeden. Baby’s Day Out is een Oscarwinnende productie vergeleken met dit misbaksel die er toch echt voor gezorgd heeft dat ik geen enkele keer het moeten glimlachen. Het tweede deel schijnt zelfs nog slechter te zijn maar zelfs voor iemand die te boek staat als een filmliefhebber die vrijwel alles kijkt, is dit simpelweg teveel gevraagd.

# 22
Son of the Mask
Voor de langverwachte sequel op The Mask liet Jim Carrey wijselijk verstek gaan maar in plaats daarvan werden we opgezadeld met de talentloze Jamie Kennedy. Zijn hoofdrol is tenenkrommend slecht en het constante gestuiter van Kennedy werkt vliegensvlug op de zenuwen. Het budget van 18 miljoen dollar van het origineel werd opgeschroefd naar een slordige 84 miljoen maar dat is er nauwelijks aan af te zien. Veel animaties zijn van een bedenkelijk niveau en dan heb ik het nog eens niet gehad over het vergezochte verhaal waarin Loki het masker op komt eisen. Wat een diepe teleurstelling was dit zeg.

# 21 
Ulli Lommel’s The Zodiac Killer
Films over The Zodiac Killer zijn er genoeg maar zo beroerd als deze worden ze niet gemaakt. Liefhebbers van de cultcinema zullen de naam van Ulli Lommel wellicht herkennen want deze Duitser heeft op zijn zachtst gezegd nog geen enkele goede productie ingeblikt. De vergelijking met Uwe Boll is logisch maar de films van Boll zijn dikwijls nog leuk om naar te kijken. Ronduit verschrikkelijk was het schokkerige camerawerk waarbij je sterk het gevoel krijgt dat Lommel nooit van een steadycam heeft gehoord. Acteerwerk is eveneens om te huilen en als je meest schokkende scènes bestaan uit willekeurige foto’s die van het internet geplukt zijn, weet je dat er geen redden meer aan is.