Creed

Jaar: 2015
Regie: Ryan Coogler
Cast: Michael B. Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson

Het verhaal:
Adonis Creed heeft zijn beroemde vader, de wereldkampioen zwaargewicht Apollo Creed, nooit gekend doordat hij stierf voor zijn geboorte. Toch valt niet te ontkennen dat boksen in zijn bloed zit. Adonis besluit naar Philadelphia te reizen naar de plek waar de legendarische wedstrijd tussen Apollo Creed en Rocky Balboa plaatsvond. Eenmaal in de stad zoekt hij Rocky op en vraagt hem om hem te trainen. Ondanks dat Rocky uit de bokswereld is gestapt ziet hij potentieel in Adonis.

Het oordeel:
Na het grote succes van Fruitvale Station (2013) stonden regisseur Ryan Coogler en hoofdrolspeler Michael B. Jordan te popelen om opnieuw samen aan de slag te gaan. Hun oog viel op de Rocky saga en alhoewel Sylvester Stallone er lange tijd niet warm voor liep ging hij uiteindelijk toch overstag.

Rocky Balboa (2006) fungeerde indertijd als een erg geslaagd afscheid van de Rocky saga en wie had ooit gedacht dat ook hier weer een sequel op zou verschijnen? Ditmaal niet verpakt als een zevende deel maar als een soort van reboot om een nog groter publiek aan zich te kunnen binden. Een film waarin een personage als Adonis Creed perfect past binnen het Rocky universum. Vermoedelijk zijn we nog niet uitgebokst en dat is misschien maar goed ook.

Wat je ook moge vinden van de Rocky-films, ergens is het wel lovenswaardig dat de makers er steeds in slagen om zowel met Rocky Balboa (2006) als nu met Creed de lat steeds een beetje hoger weten te leggen. Dit nieuwste deel kun je namelijk opnieuw zien als een verbetering ten opzichte van het voorgaande deel. De focus hierbij ligt op de emotioneel tikkende tijdbom Adonis. Een jongen van geode komaf maar die wel een vaderfiguur heeft gemist en mede hierdoor nogal beschadigd oogt. Niets nieuws onder de horizon maar wel sterk en erg overtuigend gebracht door Michael B. Jordan.

Zonder af te willen doen op de goede prestatie van Jordan is het toch Sylvester Stallone die volop in de spotlights is komen te staan. Zelfs na 6 films wordt zijn personage nogmaals uitgediept en ditmaal op een ongekende wijze. De acteerveteraan heeft het aangedurfd om van Rocky Balboa een oude, zieke trainer te maken die zijn bokshandschoenen al lang geleden aan de wilgen heeft gehangen. Inmiddels heeft Stallone er al diverse filmprijzen voor de in wacht weten te slepen en het zal me niet verbazen als daar 28 februari de Oscar voor Beste Mannelijke Bijrol aan toegevoegd gaat worden.

Stallone mag dan wel niet de meest getalenteerde acteur zijn maar de gunfactor is in deze erg hoog. Ook in Creed valt er wel wat aan te merken op zijn spel maar het (jeugd)sentiment in combinatie met de ontwikkelingen van zijn personage hebben zeer duidelijk de overhand. Naast fijne herinneringen zorgt dit ook voor de nodige speldenprikjes. Het gebeurde me namelijk meerdere keren dat ik wel geraakt werd door de toestand waarin Rocky zich bevind. Schrijnend is bijvoorbeeld de manier waarop Rocky er nauwelijks in slaagt om de geliefde trappen van het stadhuis van Philadelphia te beklimmen.

Het totaalplaatje klopt met hetgeen wat je van een boksfilm mag verwachten maar hierin schuilen tegelijkertijd ook de nodige clichés. Een schaduwboksende Adonis met op de achtergrond de strijd tussen Rocky en Apollo, de wijsheden van de trainer die zo op een tegeltje kunnen, het door de straten van Philadelphia rennen en ga zo maar door. De gelijkenissen met voorgaande Rocky films zijn legio maar in het genre van de boksfilm zijn de vrijheden ook weer niet zo heel erg groot natuurlijk. Dat zelfs de vriendin van Adonis ditmaal een goed uitgewerkt personage is, is wellicht het meest treffende voorbeeld van deze gelaagde en sterke boksfilm.