Sinister 2

Jaar: 2015
Regie: Ciarán Foy
Cast: James Ransone, Shannyn Sossamon, Robert Daniel Sloan, Dartanian Sloan

Het verhaal:
Een zorgzame moeder en haar negenjarige tweeling bevinden zich in een landelijk huis dat een geheim lijkt te herbergen. Hun levens komen in gevaar als blijkt dat in het huis de boze geest van Buhguul schuilgaat, die met angstaanjagende intensiteit tracht hen kwaad te doen.

Het oordeel:
In 2012 werd ik erg verrast door het sterke Sinister en aangezien Blumhouse Productions zich gespecialiseerd lijkt te hebben in sequels kon een vervolg niet lang op zich laten wachten. Regisseur van het eerste uur Scott Derrickson liet verstek gaan en blikte ondertussen Deliver Us from Evil (2014) in waardoor Ciarán Foy (Citadel) werd aangetrokken.

Veel bekende gezichten uit het origineel zien we ditmaal niet terug en dat is niet verwonderlijk gezien de hoge bodycount uit het origineel. Alleen Bughuul en hulpsheriff So & So gaan op herhaling en hoewel het onderzoek van laatstgenoemde centraal staat vind ik het wel jammer dat ook in deze film zijn echte naam niet onthuld wordt. Wel leren we dat So & So geen overheidsagent meer is en volledig in de ban is geraakt van het mysterie rondom Bughuul. Parallel hieraan ontvouwt zich het verhaal van een getormenteerde moeder en haar twee zoons die op de vlucht zijn geslagen voor hun uiterst gewelddadige man en vader.

Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te begrijpen waar de makers op aansturen en het duurt dan ook niet lang voordat So & So zich ontfermt over het gebroken gezin. Dit leidt tot veel rustige en soms kleffe momenten die ik helemaal niet wil zien in een horrorfilm. Less is more is daarnaast een boodschap die niet goed begrepen is want in vergelijking met het origineel komt Bughuul wel erg vaak in beeld en daarmee maak je de demon toch net een tikkeltje minder angstaanjagend. In dit deel worden de kinderen door dode leeftijdsgenoten nog steeds overgehaald om naar snuff movies te kijken maar de geestverschijningen van de tieners jagen ditmaal niet de stuipen op het lijf. Vaak bekroop mij het gevoel dat ik naar Children of the Corn VI zat te kijken in plaats van Sinister 2 en dat is geen positieve vergelijking.

Alhoewel Sinister 2 niet in één adem genoemd mag worden met het origineel is het gelukkig niet allemaal kommer en kwel en valt er nog wel wat te genieten. De jumpscares bijvoorbeeld zijn zo nu en dan erg geslaagd te noemen en dan kom je met een horrorfilm al redelijk ver. Ditmaal lijkt er meer aandacht uit te gaan naar de not so funniest home videos en deze zijn lekker inventief. Bijzonder gruwelijk was een bepaalde video waarin vastgebonden mensen, vuur, een pan en ratten een hoofdrol opeisen. En ondanks dat de cast geen talent herbergt zoals Ethan Hawke weet men zich wel staande te houden. Dat het slome middenstuk de aandacht afleidt is meer een gebrek van het scenario dan dit te wijten is aan de cast.